Η Ανδαλουσία αποτελείται από 8 γεωγραφικά διαμερίσματα: το Κάδιθ, την Κόρδοβα, τη Χαέν, τη Χουέλβα, την Αλμερία, τη Μαλάγα, τη Γρανάδα και τη Σεβίλλη.
Λόγω της εγγύτητας της με το στενό του Γιβραλτάρ, η Ανδαλουσία έγινε τόπος προσέλευσης πολλών Αράβων και Βέρβερων, οι οποίοι αποκαλούσαν Αλ-Άνταλους αυτό που ξέρουμε ως ιβηρική χερσόνησο σήμερα. Η περίοδος εκείνη (711-1492 μ.Χ.) κληροδότησε στην Ανδαλουσία μεγάλο μέρος του αρχιτεκτονικού πλούτου της, με κτίσματα όπως η Μεθκίτα της Κόρδοβας, ο Χρυσός Πύργος και η Χιράλδα της Σεβίλλης και η Αλάμπρα της Γρανάδας να είναι ίσως τα πιο χαρακτηριστικά σήμερα.
Στην Ανδαλουσία βρίσκονται επίσης τα γνωστά pueblos blancos (λευκά χωριά) με τα ασβεστωμένα σπίτια που θυμίζουν κυκλαδίτικο τοπίο. Μάλιστα, η διαδικασία παραγωγής του ανδαλουσιανού ασβέστη έχει χαρακτηριστεί ως Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά από την UNESCO. Φαίνεται πως η χρήση του ασβέστη ήταν διττή. Βοηθούσε ώστε να διατηρηθεί η δροσιά μέσα στα σπίτια από τη μία και για να προστατευθούν οι κάτοικοι από επιδημίες που σάρωσαν την περιοχή από την άλλη.
Η Ανδαλουσία φέρεται να είναι και ο τόπος προέλευσης των ορεκτικών tapas και του χορού φλαμένγκο, και φημίζεται για το sherry (η ονομασία είναι η αγγλική εκδοχή της πόλης Jerez από όπου προέρχεται) τα γαλακτοκομικά της προϊόντα, όπως το κατσικίσιο τυρί payoya, αλλά και τα οστρακοειδή της.
